آروینک فرشته مامان

پسرک نازم چند روز مونده عید بشه و این آخرین پست سال ۹۰ سال ۹۰ سال سختی برای من بود یعنی فصل آخرش بابا به سختی مریض شد و من و تو روزهای سختی رو تجربه کردیم . اما گذروندن این روزهای سخت به من یاد داد که همیشه شاکر نعمت هایی که دارم باشم و حسرت چیزهایی رو که ندارم نخورم . پسرک نازم تو سال ۹۰ تو روز به روز شیرین تر شدی و بقول خودت آتشیپاره تر . جلو چشم هام قد می کشی و بزرگ میشی و من اصلا نمی خوام یک دقیقه از این لحظات رو از دست بدم . بخاطر همه کم کاریهایی رو که در سال ۹۰ در حقت کردم ازت معذرت می خوام .می دونم تمام تلاشم رو کردم اما باز حتما جاهایی کوتاهی  کردم امیدوارم بتون...

تصمیم دارم خودم برای فرزندم بگویم ریشه تمام ترس هایم را خودم برای فرزندم می گویم .یک روزی می نشینم و همه اینها را برای بچه ام تعریف می کنم وقتی این کار را می کنم که بچه ام هنوز فرصت زیادی داشته باشد تا اینها را هضم کند و بعد از یاد ببرد فرصت داشته باشد بپذیرد اما فراموش کند لحظه ی پذیرش را همانطورکه احتمالا" درد لحظه ی به دنیا آمدن را فراموش کرده است اول از همه مرگ را برایش تعریف می کنم پیش از این که عزیزی را از دست بدهد و رویارویی اش با نیستی خیلی شخصی باشد پیش از این که ناچار باشد مرگ را همراه با ناباوری و دلتنگی و شیون های شبانه بشناسد برایش می گویم که مثل تاریخ مصرف پشت قوطی شیر و ماست می ماند که ...

لحظه های سخت هم می گذردند اما به آرامی 29 دیماه صبح  از خواب بیدار شدم و بابا رو بیدار کردم تا بریم اداره تا اومدم وسایل تو رو ,رو به راه کنم دیدم بابا روی زمین افتاده و دیگه نمی تونه حرکت کنه دست و پام رو گم کردم یکی از مسکن هاش رو بهش دادم و تو این فاصله خیلی سریع تو رو در حالیکه خواب بودی رسوندم خونه مامان اینا و برگشتم خونه اون چیزی که این مدت خیلی من رو ترسونده بود بسراغمون اومده بود زنگ زدم اورژانس اماحاضر نشدند بیاین زنگ زدم به یکی از این کلینیک های نزدیک خونه و دکترش رو راضی کردم بیاد اومد و چند تا آمپول مسکن تجویز کرد و گفت سریع ببریدش بیمارستان چون پای چپ حسش رو از دست داده سریع بابا رو رسوندم پیش دکترش اونهم ام آر آ...

برف اونهم توی آذر یه کم بعید بود . پسرک من خاطره خوبی از برف نداشت .همش می گفت من نمیرم تو برف کفشم خیس میشه دوست ندارم اما امسال با سال پیش فرق می کرد شبش یه کفش تازه براش خریدیم سرمای هوا در چند روز قبل احتمال باریدن برف رو بیشتر می کرد . از کفش جدیدش خیلی خوشش اومده بود و برخلاف همیشه که می گفت من کفش نمی خوام و کفش خودم رو دوست دارم خیلی راحت اومد و کفشش رو انتخاب و امتحان کرد . دائم هم به من و بابا یاد آوری کرد که این کفش خیلی خوبه آخه مثل کفش کماندوهاست .قویه و آب توش نمیره .آخه عادت داره هر جا روی زمین  آب جمع شده باشه با دو پا بپره وسطش نمیدونم چه احساسی بهش دست میده اما بااینکه ...

آنقدر زمین خورده ام که بدانم برای برخاستن نه دستی از برون که همتی از درون لازم است حالا اما نمی خواهم برخیزم می خواهم اندکی بیاسایم فردا برمی خیزم وقتی که فهمیده باشم چرا زمین خورده ام ...

پسرک نازم یه مدتیه دچارعذاب وجدانم دائم با خودم در جنگم که زیادی بتو سخت می گیرم . حالا  که خیلی راحت و بهتر از قبل حرف می زنی وقتی می بینم برای هر کاراشتباهی  که انجام میدی تند و سریع میای و با زحمت کلمه بخشبی ( ببخشید ) رو به زبون  میاری و ملتمسانه به من نگاه می کنی تا من هم بهت بگم بخشیدم و اون وقت  لبخند بزنی یا هر کاری که می خوای برات انجام بدم حتما کلمه لفطا" (لطفا") رو به زبون میاری یا وقتی که حتی برای آب برداشتن از یخچال از من اجازه می گیری ؟؟ . . . . از دیروز هم عذاب وجدانم بیشتر شده .آخه یکی از دوستای بابا با خانوم و پسر 2 ...

پسرک نازم   چه زود قد می کشی و بزرگ میشوی و من را با کلمات و جملات تازه ات غافلگیر می کنی هر لحظه فکر می کنم تجربه کردن دقیقه ای که گذشت دیگر امکان ندارد تمام سعی ام رو می کنم تا لحظاتم رو سرشار از حضورت کنم هر چند که خستگی های روزانه ام تلاش های همیشگی ام رو بباد می دهد و قلب کوچکت از من می رنجد  اما بدان که عاشقانه دوستت دارم ...